Rehmann, Horst

 

 

 

Karkweyhe

Karkweyhe

In Karkweyhe kam ick up de Welt,

ook konfermert wurd ick dor,

hebb veel erleevt un veel anstellt,

kannte in´n Umkries jeden Oort.

In Dreye güng ick oft baden,

de Weser weer sauber un klor,

un mit mienen Kameraden,

güng´t int Kino, nich in de Bar.

In´n Winter wull ick up´t Ies,

de Wittrocksee weer ideol,

mi smart twoor avends de Steiß,

doch för den Spooss weert mi egol.

Ook in´n Ellernbrock weer ick geern,

dor slarp´t ick barfoot dör de Hach,

in´n Woold söckte ick Bucheckern,

un empfand´s as dulle Saak.

Veeles kunn ick noch vertell´n,

ut mien schöne Jungstiet,

doch et blievt nich to verhelen,

toröch liggt allens – unbannig wiet.

© Horst Rehmann

 

Kirchweyhe

In Kirchweyhe kam ich zur Welt,

auch konfirmiert wurde ich dort,

hab viel erlebt und angestellt,

kannte im Umkreis jeden Ort.

In Dreye ging ich oft baden,

die Weser war sauber und klar,

und mit meinen Kameraden,

ging´s ins Kino, nicht in die Bar.

Im Winter wollte ich auf´s Eis,

der Wittrocksee war ideal,

mir schmerzte zwar abends der Steiß,

doch für den Spaß, war´s mir egal.

Auch im Ellernbruch war ich gern,

lief dort barfuss durch die Hache,

im Wald suchte ich Bucheckern,

und empfand´s, als tolle Sache.

Vieles könnt ich noch erzählen,

aus meiner schönen Jugendzeit,

doch es bleibt nicht zu verhehlen,

zurück liegt alles – sehr, sehr weit.

© Horst Rehmann