Eggers, Falko

Nu is´t sowiet, de schöönste Tiet in Johr! Geiht vondaag bi veele Lüüd jo al vör Ostern los. Dat

nennt sick denn „angrillen“. Hett fröher ok nee geven. Denn sitt se dor mit Handschen un

Pudelmützen, suupt Glöhwien un de Moors freert jem an Stohl fast. Dat mutt jo Spaaß maken!

Grillt wat bi us sommerdaags. Wi mööt denn Grill man eerstmaal söken. Meist steiht he achtern in

Afstellruum twüschen annern Klimbim un is vullstuvt. He is al rusterig, een Been is inknickt un op

dat Rost sünd noch de Fleeschresten vun lest Johr to sehn. Beten Köhl steiht dor ok noch inne

Ecken. Meist mööt wi denn bi usen Naver noch wecke lehnen wenn de bin Koopmann utverköfft

sünd. Kloor, du kannst di ok een Grill för poor dusend Euronen köpen, aver deiht sick dat lohnen?

An Besten villicht noch eene kumplette Köken, de du denn op de Terrassen schuven kannst. Gifft jo

ok al. De is denn beter as de in Huus. Denn schüllt de Lüüd aver ok nich quesen, dat se keen Geld

noog hebbt! In de Disziplin is de Düütsche jo Weltmeister. Kiekt man lever maal de Nahrichten an

un weest tofrehr. Annerswo hebbt se nich maal een Stück Fleesch op´n Disch.

An een Sünnavend güng dat to´n inköpen. Du muss fröh opstahn, ans kriggst du bin Slachter nix

mehr, hööchstens noch een poor Frikkadellen. Vör de Ingangsdöör een lange Slangen, een öllern

Keerl harr sick een Klappstohl mitbrocht. Dorbi geev´t dor nix umsüß, in Gegendeel. För fief Mann

warrst du een Batzen Geld los. Un de Utwahl eerst. Weern jo gediegen Saken bi, de harr ik noch ni

nich sehn. Ik hool mi denn an Bradwuß un Steeks, dor kaans nix mit verkehrt maken. De

Froonslüüd schimpt denn wedder, woso dat keen Fisch un nix “Veganed“ gifft, aver dor hebb ik mi

al an wennt. Denn af nah´n Koopmann, de Wuß muss du jo tominnst wo instippen könen un so´n

beten Salaat weer ok nich verkehrt. Dat glieke Dilemma – de Utwahl haude mi um. Ik hebb denn

Semp, Cörriekettschupp un Tuffelsalaat inpackt. Un een Baggett scholl ik mitbringen, Griesbroot

harr dat in mien Ogen ok doon, aver egaal. Genoog to supen harrn wi woll noch to Huus.

Sünndag gegen Avend scholl dat denn losgahn. Ik hebb vörsichtig de Köhl vun us Naver in Gang

brocht. Lestet Johr harr ik dorto Spiritus nahmen. Wohrte nich lang un dat Füür weer an brennen.

Aver glöövt mi dat, wenn sick dien Oogenbroen mit een kotten “wusch“ oplösen doot, denn

verjaags du di anstännig un sühst ok noch orig beschüürt ut. Dat hett Lehrgeld geven. Un denn güng

dat Gequake los. De dicke Hilde weer dat in de Sünnen to heet. Wat´n Wunner, ik harr ehr extra een

Bank hinstellt, in de Goornstöhle passte se jo nich rin. Hulp bloots een Schirm, de leeg op´n Böön,

ik hebb em denn anslept. Dat Fleesch weer an brutzeln, een Tietlang bleev´t ruhig. Denn kööm

Hinnerk togangen. De Qualm vun Grill töög em in sien Hals, he weer mit de Luft an rieten un sien

need Hemd harr al lütte Löcker vun denn Funkenfloog. Denn Wind konn ik jo nich dreihn. Aver

denn Grill konn ik op de annere Siet vun de Terrassen stellen. Hinnerk woll mit anfaten, siene

Klamotten weern jo al in Moors. Ik segg noch to em: ,,Faat an de Beenen an, baven is dat to heet.“

Twintig Minuten löter harr ik em denn Verband üm siene unegaalen Fingers tüdelt. Na seven

Steenhäger hörde he ok op to blarrn...aver Smacht harr he nu nich mehr. Nu kööm dat Fleesch op´n

Disch. Herta meende, dat weer nee dörsmoort, aver to swatt dröff dat ok nich ween, dat weer nich

goot för ehrn Blootdruck. Ik hebb ehr denn segg dat ik nich Frank Rosin weer un Dr. Brinkmann al

lang nich. Se hett denn gaanzen Avend bloots noch Bradwuß eten. De ,,Egerlänners“ weern Heini

denn to luut un de Tuffelsalaat to suur. As denn dat Gewitter kööm, sünd se all flink na Huus lopen.

Un ik seet dor mit mien Talent. Dat eene seeg ik jo: ,,Morgen gifft bi mi Arfenzoppen ut de

Blickbüxen, dor kanns ne veel mit verkehrt maken.“